بنتى ضاعت منى
محدش شاف بنتى
هى اللى يشوفها يقول عليها اميرة او ملكة
ضحكتها تنسيك الهموم
اسنانها لؤلؤ مرسوم
شفايفها بحر حنون
عيونها سماء صافية
تسرح فيها ومتفكرش تقوم
ولا خدودها زى الورد المكسوف
احمر من كتر الكسوف
وشعرها بيطير فى الهوى زى الحرير
تتمنى تمسكها وتملس عليه
بنتى انا بحبها موت
ده انا بخاف من الهوى اللى بيعدى من قدام وشها
لحسن يجرحها وتبكى بسبب الجروح
ودا انا بموت لما دمعتها بتنزل على خدها
وبجرى بسرعها والحق الدمعها من على وشها
واحطها فى حضن ايدى واقولها متخافيش
دى انشاء الله هتكون اخر دمعة
محدش شاف بنتى
دا انا فى انتظار رجعها
عشان املس على شعرها
وقولها بحبك يا بنتى
تعالى خدينى فى حضنك تانى
عشان اطمن عليكى
واحس انك فى امان
وانى لسه الضحكه مرسوم على شفايفك
زى زمان